این درب ها با دارا بودن کلون و کوبه های مخصوص خانم ها و آقایان یکی از نمادهای فرهنگی در دوران قدیم ایران می باشد .
دوره قاجاریه،دوره ای بود که در آن تنوع و شکوفایی درب های چوبی سنتی به نهایت خود رسیده است که جلوه ای زیبا به خانه ها و کاخ ها و باغ های آن زمان داده است.
درب ورودی خانه های زواره عموما چوبی بوده است
کوبه سمت چپ دارای صدایی بم است و آقایان از آن جهت در زدن استفاده می کردند اما کوبه سمت راست صدایی زیر داشت و برای بانوان قابل استفاده بود.
بنابراین متناسب با صدای ایجاد شده، صاحب خانه به جنسیت میهمان پی برده و اقدام به باز نمودن درب میکند.
امروزه این درب ها منسوخ شده اند، اما همچنان درب های قدیمی در شهرهایی که بافت تاریخی شان حفظ شده است، مشاهده می گردد.